De mijlentocht naar Vlieland was een zeer leerzame ervaring om zelfvertrouwen op te doen om zelfstandig lange tochten te maken.
De eerste dag (Lelystad à Hindeloopen) met windkracht 5/6 was goed om te ervaren hoe een boot zich houd in deze windsterkte. We begonnen met 1 rif en moesten opkruisen. Nadat we veel vlak lagen hebben we een 2e rif gestoken wat voor de snelheid veel uitmaakte. Hindeloopen was qua binnenlopen even spoorzoeken, maar uiteindelijk redelijk overzichtelijk.
De tweede dag op de motor naar de Konwerderzandsluis, tegenwinds, en dan vervolgens met af en toe de fok bij naar Vlieland. Helaas was dit ook zoals in de eenste planning, maar dan niet met windkracht 7 in het gezicht. We konden de Konwerderzandsluis zo invaren en er werd gelijk geschud. Wachttijd was er dus niet!! De rest was op de motor naar Vlieland. Uitgang sluis waren de rode boeien links en moest er een scherpe bocht naar bakboord gemaakt worden. Dit is voor de onvoorbereide bootbestuurder verwarrend. Een sloep voor ons zat vast en wij moesten uitwijken. Verder geen bijzonderheden, met 5 knopen waren we rond 18:00 in de haven.
De derde dag terug van Vlieland met bijna geen wind. Veel op de motor en nog wel de fok bijgehad, maar dit gaf niet veel power. Met een vlak IJsselmeer op de motor naar Stavoren gevaren. Na twee dagen Biefstuk was het vandaag tijd voor een heerlijke hamburger 😊.
Dag 4 begon aanvankelijk goed. Windstil de haven uitgevaren en opgekruisd naar Lelystad. De witte waaier liep lekker, 4 tot max 5,8 knopen maar dit duurde niet heel lang. Na twee uur ongeveer kon de motor weer bij en hebben we de zeilen netjes opgeborgen in de hoezen. In Lelystad is de boot afgetankt, en was het uiteindelijk verbruik goed te controleren met het journaal van de reis. Onze inschatting was 30 liter, rekening houdend dat we alles zeilend zouden doen op de laatste dag. Dit was niet zo en de uiteindelijke hoeveelheid aan de pomp was 33 liter. Hiermee verbruikt de boot idd ongeveer 1,5 l/uur. Aanmeren tussen de palen was uitdagend, er is veel ruimte tussen de palen en de touwen aan de zijkant hielden de boot niet binnen het vak. We moesten het touw losmaken omdat deze tussen kiel en roer zat.
Wat ik leerzaam vond is het plannen en uiteindelijk ervaren hoe het dan in werkelijkheid gaat. Natuurlijk is het weer veranderlijk en komt dit anders uit dan gedacht. Het binnenvaren van havens is iets wat voorbereid moet worden omdat het niet altijd heel vanzelfsprekend is, maar ook niet ondoenlijk en op het Ijselmeer heeft het minder impact. Vlieland voeren we in en uit met milde stroming wat het eenvoudiger maakte. Ik had wel verwacht 1 dag te hebben waar we de motor moesten gebruiken, maar niet twee tot drie. Hiermee bleven we wel op de vijf knopen gemiddeld 😊.
De witte waaier is een hele fijne boot die scherp kan varen en bijna altijd 5 – 6 knopen vaart. Vooruit en achteruit stuurt de boot ontzettend nauwkeurig. Het steken van een rif is interessant om te zien hoe dit op deze boot gedaan moest worden en de lazyjacks zijn “een soort van makkelijk”. De plotter hebben we beperkt gebruikt omdat een mobiele telefoon dit tegenwoordig ook goed kan. Als deze op het dek zou zitten zouden we deze ook meer gebruiken. De windmeter lijkt niet te werken. Diepte meter en snelheids meter wel. Verder heb ik bij thuiskomst een walstroom aansluiting besteld zoals deze op de witte waaier ook zit, tot nu toe heb ik mijn boot nog niet aangesloten op het net, maar heb nu accu’s moeten vervangen waar ik hoop dat dit voorkomen kan worden voor de volgende 7 jaar met deze oplossing.
Ricks, Bert en Pieter, allen bedankt voor deze leuke ervaring. Het geeft mij meer vertrouwen om langere tochten ook zelf te maken. Voorbereiding is alles, dat is duidelijk en het hebben van een goede boot is belangrijk voor een fijne tocht,
