Goed he om zo’n ervaring met z’n drieën te delen. Ook nu nog geniet ik van de tocht. Al vrees ik dat het wel een uitwerking heeft  van “rupsje nooit genoeg”. Ik wil weer. En een rommelende maag, ik heb er gelukkig weinig last van gehad op zee. Maar eenmaal op de steiger om de boot weer in presentabele staat te krijgen gaf ook mijn maag signalen om even rustig te gaan zitten. Zo zie je maar, gedrieën zijn we sterker dan ieder afzonderlijk. I love it out there!